Προϊόντα
Ταυρίνη
Δομική Φόρμουλα
Φυσικές ιδιότητες
Εμφάνιση: Λευκή κρυσταλλική ή κρυσταλλική σκόνη
Πυκνότητα: 1,00 g/mL στους 20 °C
Σημείο τήξεως: >300 °C (lit.)
Διάθλαση: 1,5130 (εκτίμηση)
Διαλυτότητα: H2O: 0,5 M στους 20 °C, διαυγές, άχρωμο
Συντελεστής οξύτητας: (pKa) 1,5 (στους 25 °C)
Συνθήκες αποθήκευσης: 2-8°C
Τιμή PH: 4,5-6,0 (25°C, 0,5 M σε H2O)
Δεδομένα Ασφαλείας
Ανήκει στα κοινά αγαθά
Τελωνειακός κωδικός: 2921199090
Ποσοστό επιστροφής φόρου εξαγωγής(%):13%
Εφαρμογή
Είναι ένα απαραίτητο αμινοξύ για την ανθρώπινη ανάπτυξη και ανάπτυξη και παίζει σημαντικό ρόλο στην προώθηση της ανάπτυξης και της ανάπτυξης των παιδιών, ιδιαίτερα του εγκεφάλου των βρεφών και άλλων σημαντικών οργάνων.Χρησιμοποιείται επίσης ευρέως στη φαρμακευτική βιομηχανία, τη βιομηχανία τροφίμων, τη βιομηχανία απορρυπαντικών και την παραγωγή φθορισμού λευκαντικού.Επιπλέον, χρησιμοποιείται επίσης για άλλες οργανικές συνθέσεις και βιοχημικά αντιδραστήρια.Είναι ένα απαραίτητο σουλφονωμένο αμινοξύ, το οποίο ρυθμίζει την απόπτωση ορισμένων κυττάρων και συμμετέχει σε πολλές μεταβολικές δραστηριότητες in vivo.Μεταβολίτες μεθειονίνης και κυστεΐνης.Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία κοινού κρυολογήματος, πυρετού, νευραλγίας, αμυγδαλίτιδας, βρογχίτιδας, ρευματοειδούς αρθρίτιδας και δηλητηρίασης από φάρμακα.
Η ταυρίνη είναι ένα αμινοξύ που μετατρέπεται από αμινοξέα που περιέχουν θείο, επίσης γνωστά ως ταυροχολικό οξύ, ταυροχολικό οξύ, ταυροχολίνη και ταυροχολίνη.Η ταυρίνη είναι ευρέως κατανεμημένη σε όλους τους ιστούς και τα όργανα του σώματος και υπάρχει κυρίως σε ελεύθερη κατάσταση στα διαιστικά και ενδοκυτταρικά υγρά.Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά στη χολή των ταύρων και πήρε το όνομά του, αλλά από καιρό θεωρείται ως μη λειτουργικός μεταβολίτης αμινοξέων που περιέχουν θείο.Η ταυρίνη είναι ένα αμινοξύ που περιέχει θείο στα ζώα, αλλά δεν αποτελεί συστατικό πρωτεΐνης.Η ταυρίνη διανέμεται ευρέως στον εγκέφαλο του ανθρώπου και του ζώου, την καρδιά, το συκώτι, τα νεφρά, τις ωοθήκες, τη μήτρα, τους σκελετικούς μύες, το αίμα, το σάλιο και το γάλα με τη μορφή ελεύθερων αμινοξέων, με την υψηλότερη συγκέντρωση σε ιστούς όπως η επίφυση, ο αμφιβληστροειδής, η υπόφυση. αδένα και επινεφρίδιο.Στην καρδιά των θηλαστικών, η ελεύθερη ταυρίνη αντιπροσωπεύει έως και το 50% των συνολικών ελεύθερων αμινοξέων.
Σύνθεση και μεταβολισμός
Εκτός από την άμεση διατροφική πρόσληψη ταυρίνης, ο ζωικός οργανισμός μπορεί επίσης να τη βιοσυνθέσει στο ήπαρ.Το ενδιάμεσο προϊόν του μεταβολισμού της μεθειονίνης και της κυστεΐνης, το κυστεϊνοσουλφινικό οξύ, αποκαρβοξυλιώνεται σε ταυρίνη από την αποκαρβοξυλάση του κυστεϊνοσουλφινικού οξέος (CSAD) και οξειδώνεται για να σχηματίσει ταυρίνη.Αντίθετα, το CSAD θεωρείται ότι είναι το περιοριστικό του ρυθμού ένζυμο για τη βιοσύνθεση ταυρίνης στα θηλαστικά και η χαμηλότερη δραστηριότητα του ανθρώπινου CSAD σε σύγκριση με άλλα θηλαστικά μπορεί να οφείλεται στη χαμηλότερη ικανότητα σύνθεσης ταυρίνης και στον άνθρωπο.Η ταυρίνη εμπλέκεται στο σχηματισμό ταυροχολικού οξέος και στην παραγωγή υδροξυαιθυλοσουλφονικού οξέος μετά τον καταβολισμό στο σώμα.Η απαίτηση για ταυρίνη εξαρτάται από την ικανότητα δέσμευσης των χολικών οξέων και την περιεκτικότητα των μυών.
Επιπλέον, η ταυρίνη απεκκρίνεται στα ούρα ως ελεύθερη μορφή ή στη χολή ως χολικά άλατα.Ο νεφρός είναι το κύριο όργανο για την απέκκριση της ταυρίνης και είναι ένα σημαντικό όργανο για τη ρύθμιση της περιεκτικότητας σε ταυρίνη στο σώμα.Όταν η ταυρίνη είναι υπερβολική, η περίσσεια του μέρους απεκκρίνεται στα ούρα.όταν η ταυρίνη είναι ανεπαρκής, τα νεφρά μειώνουν την απέκκριση της ταυρίνης μέσω της επαναρρόφησης.Επιπλέον, μια μικρή ποσότητα ταυρίνης απεκκρίνεται επίσης μέσω του εντέρου.
